ഓർമ്മകൾ എന്നും മധുരിക്കട്ടെ ......!!
കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപാണ് ...ഞാൻ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന സമയം .
അന്നൊരു മലയാളം ക്ലാസ്സിൽ വച്ചാണ് ഞാൻ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ആദ്യമായി മനസ്സിലാക്കുന്നത് .1 . എനിക്ക് അസൂയ എന്ന വികാരം ഉണ്ട്
2. മനസ്സ് വച്ചാൽ ആ അസൂയ മാറാനുള്ള മരുന്നും എന്റെ കൈയിലുണ്ട് .
.jpg)
അന്ന് എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ ഒരു സുന്ദരി കുട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു ..പേര് ഗോപിക ..ഒത്തിരി കഴിവുകളുള്ള ഒരു നല്ല കുട്ടി ..അവൾ നന്നായി പഠിക്കും .ക്ലാസ്സിലെ ഒന്നാം സ്ഥാനക്കാരിയാണ് ....
നല്ല മനോഹരമായി പാടും ...
അതിനെക്കാൾ മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിക്കും .....
അന്നാണ് അവൾക്കു മറ്റൊരു കഴിവ് കൂടി ഉണ്ടെന്നു ഞാനറിയുന്നത് ......
അവൾ കവിതകൾ എഴുതും ......
എഴുതിയ കവിത അവൾ ക്ലാസ്സിൽ പാടി കേൾപ്പിച്ചു ..എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമായി ...എനിക്കും .....അപ്പോൾ എനിക്കും സന്തോഷം തോന്നി ...എനിക്ക് നല്ല കഴിവുള്ള ഒരു കൂട്ടുകാരി ഉണ്ടല്ലോ എന്നോർത്തുള്ള സന്തോഷം .....
ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു ...വീടെത്തി ...നേരം രാത്രിയായി ......അപ്പോഴാണ് അസൂയയുടെ രംഗ പ്രവേശം ...നേരെ കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിലേക്ക് വച്ചു പിടിച്ചു ...
ഞാനങ്ങു എന്നോട് തന്നെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി ....
ഞാനും ഒരു വിധം നന്നായൊക്കെ പഠിക്കും ..ഒന്നാം സ്ഥാനം അല്ലെങ്കിലും ഇന്ന് വരെ അഞ്ചിൽ കൂടുതൽ സ്ഥാനം വാങ്ങിയ ചരിത്രം ഇല്ല ...
അത്യാവശ്യം പാടും ....
നന്നായിട്ട് പുഞ്ചിരിക്കേം ചെയ്യും ......
പക്ഷേ കവിതകൾ എഴുതില്ലല്ലോ .......ഗോപിക എഴുതുമല്ലോ ....ഒരു നേർത്ത അസൂയ ഉള്ളിലെവിടെയോ തല ഉയർത്തുന്നുണ്ടോ ....????
ഒരു പേപ്പറും പെൻസിലുമായി ഞാനും എഴുതാൻ പുറപ്പെട്ടു .....
ചാക്യാരെ തോല്പ്പിക്കാനിറങ്ങിയ ഒരു നമ്പ്യാര് കുട്ടിയായി ഞാനും മാറി ....
പരീക്ഷണങ്ങൾ വെറുതെയായില്ല ...
അവളുടെ ദേവി സ്തുതിയുടെ ചുവടു പിടിച്ചു ഞാനും എഴുതി ....
എന്റെ എഴുത്ത് പരമ്പര ദൈവങ്ങളേ കാത്തോളണേ ....
പിറ്റെ ദിവസത്തെ മലയാളം ക്ലാസ്സ്‌ എനിക്ക് സ്വന്തം ...ആദ്യ കവിത ഞാനങ്ങു വച്ചു കാച്ചി ....
"കൊന്ന പൂത്തു ഞാനുണർന്നു നിന്നെ കണി കണ്ടു കൃഷ്ണാ ...."
സംഗതി ഏറ്റു ...അങ്ങനെ ഞാനും ഒരു കവയിത്രി ആയി മാറി .
പക്ഷേ ആ വർഷം തന്നെ എനിക്ക് സ്കൂൾ മാറേണ്ടുന്ന ഒരു സാഹചര്യമുണ്ടായി ...
.jpg)
പുതിയ സ്കൂളിലേക്ക് വന്നതോടെ ആ അസൂയ എന്നിൽ നിന്നും ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എങ്ങൊട്ടെക്കൊ പറന്നു പോയി .ആ സ്കൂളിലെ മലയാളം ക്ലാസ്സുകളിലെ ഹോംവർക്കുകളൊക്കെ കാവ്യാത്മകമായി എഴുതുന്ന ഞാൻ മലയാളം അധ്യാപികമാരുടെ പ്രിയങ്കരിയായി മാറി .
ഏഴാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ സ്കൂൾ മാഗസിനിൽ ഒരു ലേഖനം എഴുതിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും ഒരു സാഹിത്യ ജീവിതം ആരംഭിച്ചു ...
നോട്ട് ബുക്കുകളിലും ,പാഠപുസ്തകങ്ങളിലും , പേപ്പറുകളിലും ഞാൻ കോറിയിട്ട വാക്കുകൾ കഥകളായും കവിതകളായും , ലേഖനങ്ങളായും മാറി ...
എന്റെ അക്ഷരങ്ങൾക്ക് പ്രോത്സാഹനവുമായി ലതിക ടീച്ചർ ,ഷീജ ടീച്ചർ എന്നീ അധ്യാപികമാർ എന്നും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു ..ഓരോ മത്സരങ്ങളിലും അവർ എന്നെ പങ്കെടുപ്പിച്ചു ...അവരുടെയൊക്കെ പ്രതീക്ഷകൾ കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചു ...
എന്റെ സൃഷ്ടികളിലെ പോരായ്മകൾ കണ്ടെത്തി , അവയെല്ലാം വളരെ മനോഹരമാണെന്ന് പറഞ്ഞു എന്നിലെ എഴുത്തുകാരിയെ വളർത്തിയെടുത്ത സാബിറ ,ഷഫാന ,വൈഷ്ണവി ,ചന്ദ്രു , സൗമ്യ , ഗംഗ ടീച്ചർ ,പ്രീത ടീച്ചർ ,രെഷ്മി ടീച്ചർ ,ശ്രീകുമാർ സർ ,ശ്രീ ,ആതി ,സിന്ധു ചേച്ചി .......അങ്ങനെ കുറച്ചു നല്ല മനുഷ്യർ ...
ആദ്യമായി ഒരു എഴുത്തുകാരിയാകണമെന്ന ആഗ്രഹം എന്നിൽ ഉണർത്തിയ ഗോപിക ...
ആദ്യമായി എനിക്ക് ബ്ലോഗ്‌ തുടങ്ങി തന്നു എന്റെ എഴുത്തിനു പുതിയ വഴികൾ തുറന്നു തന്ന എന്റെ ആത്മഭാഗം അമൃത ....
എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഫേസ്ബുക്കിൽ ഒരു പേജ് തുടങ്ങി തന്ന അനാമിക ....
എല്ലാത്തിനും മേലെ എനിക്ക് അനുഗ്രഹങ്ങളുമായി എന്നും എന്നെ നയിക്കുന്ന ആ ശക്തിക്ക് ......
ഒരായിരം നന്ദി ........................
ഒരു പുതുവർഷപ്പുലരിയിലേക്ക് വീണ്ടുമിതാ യാത്ര തുടങ്ങുകയാണ് .....അനുഗ്രഹങ്ങളും ,പ്രാർഥനകളും , വിമർശനങ്ങളും ഏറ്റു വാങ്ങി എന്നവസാനിക്കുമെന്നു അറിയാതെ ഞാനും ഈ യാത്രയിൽ പങ്കു ചേരുന്നു .............
.jpg)
No comments:
Post a Comment
വായിച്ചിട്ടുണ്ടേല്‍ എന്തേലും അഭിപ്രായമൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പോകുട്ടോ .......