കാത്തിരിപ്പ്....
കാട്ടു തീയ്ക്കായൊരു കനലിനെയും പ്രണയിച്ചു
കാലങ്ങളായി കാത്തിരിക്കുന്നൊരു തൂലിക......
പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ മുഖം തരാതെ കടന്നു പോയ കാറ്റ്.....
ഇനിയും വരുമെന്ന് ചൊല്ലി -
ഒരു നിശ്വാസത്തിന്റെ ഗന്ധവും പേറി
വീൺവാക്കു പറഞ്ഞു ഞാനും.....
അക്ഷരമേ....എന്തിനിത്ര അകലം....???
ഒന്നൂതി കാച്ചി പൊന്നുരുക്കാൻ -
എന്റെ കൈകൾക്കെന്തേ മറവി....?
ഒന്നിമയടച്ചു ഓർത്തെടുക്കാൻ ഞാനെന്തേ മറക്കുന്നു....?
കരിയിലകൾ കാറ്റിനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കുമ്പോൾ
ഹേ... സൂര്യാ... നിന്റെ കവിളിണകളിൽ ഒരു പിടി പുച്ഛം ബാക്കി.....
ഒരു മഴക്കാറിന്റെ ചിറകിലേറി വരാമെന്നോതി
യാത്ര പറഞ്ഞു പോയവൾ.....
വരുമത്രേ.......
കനല് കെടാതെ നീ കാത്തുകൊൾക....
കവിതയായി ഞാൻ നിന്നിൽ പുനർജനിക്കും നാൾ വരെ....
No comments:
Post a Comment
വായിച്ചിട്ടുണ്ടേല്‍ എന്തേലും അഭിപ്രായമൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പോകുട്ടോ .......