ചിന്തകൾ കാട് കയറുമ്പോൾ .......!

ചിന്തകൾ കാട് കയറുമ്പോൾ .......!

                        മനുഷ്യൻ എല്ലായിപ്പോഴും അവന്റെ ചുറ്റുപാടുകളെ  കുറിച്ച് വല്ലാതെ ഉത്കണ്ഠാകുലനാണ് ...ഭൂരിഭാഗം പേരും സ്വന്തം മനസ്സിനെ അല്ല ,മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടിയാണ് ഓരോന്ന് കാട്ടികൂട്ടുന്നത്‌ ....ചെയ്തത് അല്ലെങ്കിൽ ചെയ്യുന്നത് എന്താണെന്നോ എന്തിനാണെന്നോ ചെയ്യുന്നവന് തീരെ നിശ്ചയമില്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥ .....എന്നിട്ടും എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു കൂട്ടുന്നു ...ആരെയൊക്കെയോ ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി ...അത് കൊണ്ട് തന്നെ തീർത്തും സന്തുഷ്ടനായ ഒരു മനുഷ്യനെ ഈ ഭൂമിയിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുമോ എന്നത് സംശയമാണ് ....


 ഒടുവിൽ സംഭവിക്കുന്നതോ ....????തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ സ്വന്തമായി ഒരു നിമിഷം പോലും തനിക്കു വേണ്ടി ജീവിച്ചിട്ടില്ലാത്തവൻ എന്ന ചിന്ത മാത്രം ബാക്കി ....അങ്ങനെ ബാക്കിയാകാൻ ചിന്തകൾ  അവശേഷിക്കാത്തവനാണ് നിങ്ങൾ എങ്കിൽ സമൂഹം നിങ്ങളെ സ്വാർത്ഥൻ  എന്നു  വിളിച്ചേക്കാം ...

സ്വയം ജീവിക്കാത്ത ഒരുവൻ എങ്ങനെ അപ്പോൾ ഭാഗ്യവാനാകും ...???
ഒരു വ്യക്തിക്കും സ്വന്തമായി ഒരു നിലനില്പ്പ്  ഇല്ലല്ലോ  .ഒരുവന്റെ ജീവിതം എപ്പോഴും പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ മറ്റൊരു കൈകളുടെ താങ്ങിലാണ് ...അങ്ങനെയുള്ളപ്പോൾ തീർച്ചയായും ഒരുവൻ സ്വയം ജീവിക്കുകയല്ല ,മറ്റുള്ളവർക്ക്  വേണ്ടി ജീവിച്ചു സ്വയം സന്തോഷം കണ്ടെത്തുകയാണ് എന്നതല്ലേ സത്യം ...?

ജീവിതം വളരെ ചെറുതല്ലേ മാഷേ ....ആ പുസ്തകത്തിന്റെ ഓരോ താളുകളിലും നമ്മുടെ പേരുണ്ടെങ്കിൽ  ഈ ഭൂമി വിട്ടു പോയിട്ടും ആ പുസ്തകത്താളുകളിലൂടെ  കാലാതീതനായി നമ്മൾ നിലനിൽക്കുമെങ്കിൽ അതല്ലേ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചതു കൊണ്ട് നാം നേടിയെടുത്ത ഭാഗ്യം ....??

നമ്മുടെ നാമം ചരിത്രത്തിൽ എഴുതേണ്ടത് നമ്മളല്ല .....നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികളെ സ്നേഹിക്കുന്നവരാണ് ...നന്മ ചെയ്യാൻ എല്ലാവർക്കും എപ്പോഴും കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല ...തിന്മകൾ   ചെയ്യുന്നതിനേക്കാള്‍ നല്ലത് ഒന്നും ചെയ്യാതിരിക്കലാണ് ...

എവിടുന്നു തുടങ്ങിയെന്നു എനിക്കും നിശ്ചയമില്ല ...എവിടേക്കാണ്‌ കൊണ്ട് പോകുന്നതെന്നും ..എങ്കിലും സ്വയം ഞാൻ ഒരു എഴുത്തുകാരനാണ്‌ എന്ന ചിന്തയുള്ളിടത്തോളം എവിടെ നിന്നു വേണമെങ്കിലും എനിക്ക് തുടങ്ങാം ...തല്കാലത്തേക്ക് ഒരു കുത്തിട്ടു കൊണ്ട് അവസാനിപ്പികുകയും ചെയ്യാം .
അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒരു കുത്തിട്ടു ഇപ്പോഴത്തെക്ക് അവസാനിപ്പിക്കുന്നു .