ഒരു ജവാന്‍റെ ഓര്‍മയ്ക്ക്
കവിത ഒന്ന് കേട്ട് നോക്കിയാലോ ....?,ഈ ലിങ്കിൽ ഒന്ന് ക്ലിക്കിക്കോ ...
ആര്‍ത്തനാദങ്ങളലയടിച്ചുയരുന്ന രണഭൂവില്‍
എന്നുയിരിന്നു കാവലായ് തന്നുയിരു നല്‍കുന്ന ധീരനാം പോരാളി നീ ...
ശിശിരമോ,ശൈത്യമോ ദിനമേതെന്നറിയാതെ
ഇരുളിലും പകലിലും ഇമയണയാതുരുകുന്ന ത്യാഗമേ ...,
വസന്തം നിനക്കന്യമോ ....?
പ്രണയത്തിന്‍ വസന്തം നിനക്കന്യമോ ....?
പിഞ്ചോമനയ്ക്കൊപ്പം പുഞ്ചിരി കൂടുവാന്‍
നെഞ്ചകം വിങ്ങുന്നോരച്ചനല്ലേ ...
പഞ്ചാഗ്നിസാക്ഷിയായ് നെഞ്ചം പകുത്തവള-
ഞ്ചാറു കൊല്ലമായ്‌ കാത്തിരുപ്പല്ലേ ....
ഉണ്ണിക്കിടാവിനു താരാട്ട് പാടാതെയമ്മനിലാവെങ്ങോ പോയ്‌മറഞ്ഞു
അന്ത്യശ്വാസത്തിലിന്ദ്രിയം തേടുന്ന
തപ്തബിന്ദുവായ്‌ നീ നിന്നുരുകിയല്ലോ ....
കൈ പിടിച്ചച്ചന് താങ്ങായി നില്‍ക്കാനും ,
കരമേകിയുണ്ണിക്ക് തണലായി മാറാനും ,
കന്നിയുരുളയാലുണ്ണിയെ ഊട്ടാനും ,
അന്നം കൊണ്ടമ്മയ്ക്ക് ശ്രാദ്ധമൂട്ടാനും ,
പ്രിയതയുടെ കണ്‍കളില്‍ പ്രണയം വിടര്‍ത്താനും ,
ദാഹിച്ചു കേഴുന്ന വേഴാമ്പല്‍ നീ ...
എല്ലാം നിനക്കന്യം , നിന്നുയിരും നിനക്കന്യം ...
എന്‍റെ മോഹങ്ങള്‍ക്ക് ചിറകേകുവാന്‍ ,
എന്‍റെ ദാഹങ്ങള്‍ക്ക് കുളിരാകുവാന്‍ ,
എന്‍റെ നാടിന്നു തണലാകുവാന്‍ ,
കണ്ണിമയ്ക്കാതെ , നെല്ലിട തളരാതെ ,ഏതോ വിദൂരത്തിലേകാന്ത ബിന്ദുവില്‍
എല്ലാം മറന്നുകൊണ്ടിന്ത്യയെ കാക്കുന്ന ധീരജവാനേ ......വന്ദനം
പ്രേതേകിച്ചു ഒന്നും പറയന്‍ ഇല്ല കേട്ടോ......
ReplyDelete